Arrowtown, de goudkoorts herleeft...

De drukte op straat in Wanaka bleek de afgelopen dagen wel mee te vallen. Wel blijft het erg druk in het stadje, zeker als je 's avonds wilt gaan eten. Bij sommige restaurants moet je reserveren. En dat past niet zo bij ons tijdens een (kort) bezoek. Maar dan zoek je gewoon wat anders. Ook hier valt ons de vriendelijkheid van de mensen op.

Bij het dichttrekken van de deur van ons (qua bouw ook) nieuwe appartement had Roel ineens de deurklink in zijn handen. Die was gewoon afgebroken. Dus bij het ontbijt maar even gemeld dat we een klein probleem hadden. Het eerste wat de dame bij de receptie deed was de spierbundel van Roel voelen : eh, strong man, he! En dat we natuurlijk ook in de garage kunnen slapen als we het appartement niet meer in kunnen. En vervolgens ons uitvroeg waar we vandaan kwamen, wat we gingen doen in Wanaka en omgeving. Daarna gingen we naar het ontbijt. Bleek die vrouw ook in de keuken achter het fornuis te staan. Dus werd het een "strong breakfast for the strong man".

Wanaka ligt aan een groot meer. Daar gaan we morgen tijdens de reis naar de volgende bestemming nog genoeg van zien. Daarom zijn we de andere kant opgereden. Weer een beetje terug eigenlijk richting Queenstown. Daar ligt een klein plaatsje, Arrowtown genaamd, waar rond 1850 goud gevonden werd in een beekje. Dat leidde tot de komst van een hele grote groep mensen van over de hele wereld: chinezen, die het mijnwerkersvak kwamen uitoefenen, mensen uit Schotland, Ierland, Engeland, Frankrijk, die zich met de bewerking, handel, scholing, gezondheidszorg en zo gingen bezighouden. De kern van het stadje is gerestaureerd en een levendig plaatsje geworden. Wel druk met toeristen, maar ook erg gezellig.

We hebben geluncht bij "Bonjour, a little corner of France in Arrowtown". Het was een echt Frans café, met drie Françaises (op hun shirt stond "I am French") en een man ("I am not French"). Bleek een Belg te zijn, die het leuk vond even met ons in het Nederlands te praten en vervolgens aan meerdere gasten ging uitleggen waarom hij even "vreemd" sprak.

In het stadje was ook een museum. Heel indrukwekkend met heel veel oude, zeer oude spullen, zoals een piano, traporgel en naaimachines, de hele gereedschapstas van de dokter en diverse levensgrote diorama's uit de tijd van eind 19e / begin 20e eeuw.

Al met al een leuk stadje. Ook de rit er naar toe en weer terug naar Wanaka was erg mooi. We reden door de bergen en op een gegeven moment zaten we heel erg hoog. Diep beneden ons zag je de hoofdweg lopen. Om daar te komen gingen we behoorlijk steil naar beneden. Er zaten zelfs een aantal grote haarspeldbochten in. Halverwege de weg tussen Wanaka en Arrowtown passeerden we een klein gehucht Cardrona. Dat bestond uit een hotel, een postkantoor, een oude school en twee huizen.

Het weer is hier mooi. Overdag in de zon rond de 20 graden (in de bergen bij het uitzichtspunt maar 8 graden), maar in de schaduw is het gelijk een stuk frisser.

Teruggekomen in Wanaka zijn we uit eten gegaan. We werden allervriendelijkst ontvangen en hebben een lekkere wijn van een Maori wijngaard uitgekozen. De naam alleen al is erg leuk : HãHã. Misschien een tip voor onze slijter in Heeze?

Morgen gaan we naar onze volgende bestemming: richting Haast en dan door naar Bruche Bay. Daarna hebben we een huisje boven Greymouth. Hoe het met het internet zit, weten we niet. In het slechtste geval hebben we weer verbinding als we vrijdag in Christchurch aankomen.