Bruce Bay

We hebben toch internet op onze nieuwe locatie, maar geen telefonisch bereik, dus een WhatsApp gaat niet lukken. Dan toch maar een kort verslag van onze belevenissen van vandaag. We zijn vanmorgen uit Wanaka vertrokken voor een reis van 280 km over een schitterende route naar Bruce Bay. Het weer is mooi: erg zonnig, temperatuur tussen 16 en 22 graden, afhankelijk van de hoogte waar je zit.

De route voert langs meren, langs wilde waterstromen, door brede valleien, door smalle kloven, maar ook een stukje langs de kust. Adembenemend! We hebben verschillende stops gemaakt om te genieten en om foto’s te maken. De weg is breed genoeg. Alles is hier tweebaans, met maximum snelheid 100 km/h. Dat hoef je niet te rijden, hoor. Onderweg kwamen we een bord tegen met een schietschijf waar in de roos het verkeersbord 100 stond. De tekst erbij is vrij vertaald : 100 is geen doel hoor, rijdt de snelheid die het beste geschikt is bij de lokale omstandigheden. Mooi toch?

Onderweg zitten er in de weg veel bruggen. De meeste zijn single lane. Dat betekent dat je even moet kijken wie voorrang heeft en of er niet een tegenligger aan komt. De meeste bruggen zijn maar kort, 10 tot 25 meter, maar er was er ook een die wel 400 m lang was. Daar waren twee passeerstukjes gemaakt! Heel bijzonder te zien hoe gedisciplineerd het verkeer hier is.

Op de lange route waren slechts 2 locaties waar wat te eten en te drinken te krijgen was. De eerste hebben we aangedaan voor de koffie en de tweede voor de lunch. Aan het eind van de middag kwamen we aan op ons logeeradres. Bruce Bay is een nederzetting met 5 huizen en een grote evenementenhal. Die heeft een regionale functie. We verblijven hier met nog een Nederlands echtpaar en een Duits echtpaar. Het dichtstbijzijnde restaurant is 50 km verderop. Daarom hebben we hier naast ontbijt ook een diner. We werden om 7 uur vanavond uitgenodigd. Dan beginnen we met een hapje en een drankje. Toen kwam de verrassing van de gastheer: vandaag gevangen: een kreeft. Die hebben we met zijn allen dus even verorberd. Daarna gingen we met zijn achten aan tafel: de gasten en de gastheer en gastvrouw. Het was een bijzonder gezellig samenzijn. Weer een totaal andere ervaring in Nieuw Zeeland!