vulkanen - Reisverslag uit Ohakune, Nieuw Zeeland van Riet en Roel Bosch - WaarBenJij.nu vulkanen - Reisverslag uit Ohakune, Nieuw Zeeland van Riet en Roel Bosch - WaarBenJij.nu

vulkanen

Door: Roel

Blijf op de hoogte en volg Riet en Roel

12 Maart 2017 | Nieuw Zeeland, Ohakune

We hebben al eerder geschreven over aardbevingen in Nieuw Zeeland. Vanmorgen hoorden we het verheugend nieuws, zeker voor Martijn, dat besloten is de kathedraal van Christchurch te herbouwen! Belangrijkste reden is dat het een van de oudste gebouwen van Nieuw Zeeland is.

Vandaag was het weer in de morgen slecht. En de verwachtingen waren niet hoopvol, maar in de middag klaarde het op. Aan het begin van de avond regent het weer. We zochten dus vandaag wat bestemmingen, die minder van het weer afhankelijk zijn. Alan en Sussie, onze gastheer en -vrouw, hebben ons wat tips gegeven. We zitten hier in een vulkanisch gebied. Als de regenwolken zijn opgetrokken is de Mount Ruapehu heel duidelijk te zien. Deze vulkaan is nog actief, waarover later meer.

De drie vulkanen hier om ons heen liggen in een nationaal park. Het is voor de Maori een heilig gebied, vandaar dat het gebied deze status heeft. In het park is een bezoekerscentrum waar je veel informatie over flora en fauna kunt vinden. Ook wordt er veel verteld over de werking van de vulkanen. Daarnaast is het gebied een geliefd wintersportgebied.

Ohakune heeft ook een station. Het ligt aan de hoofdlijn tussen Auckland en Wellington. Mogelijk dat er in het wintersportseizoen meer treinen stoppen, maar nu is het maar mager: 3 x per week stopt er een trein van Auckland naar Wellington en de volgende dag stopt die trein voor de reizigers in de andere richting. Het station herbergt dan ook een zaakje waar men koffiebonen roostert en een winkel met Merino wollen kleding, heel bekend in Nieuw Zeeland en wijde omgeving. Ook is er een heus spoorwegmuseum in de loods ernaast. Naast een verzameling oude spullen, telefoons, bouten, gereedschap, seinbedieningsborden is er ook veel aandacht voor een grote treinramp, die op kerstavond 1953 heeft plaatsgevonden. We kregen daar persoonlijk uitleg over door een wat oudere man, die het vertelde alsof het gisteren gebeurd was. Hij illustreerde een en ander aan de hand van een maquette en foto’s en wat voorwerpen. Het verhaal is als volgt.

De vulkaan Mount Ruapehu heeft een groot meer in de krater. In 1946 is de vulkaan uitgebarsten en al het water is met de as en lava verdwenen. In de jaren erna is de krater geleidelijk weer gevuld met regen, sneeuw en ijs. De natuurlijke overloop, die uitmondt in de gletsjer, is door een groot ijsblok verstopt geraakt. Rond de kerstdagen in 1953 – het is hier dan hoogzomer – is er zoveel ijs gesmolten dat het waterpeil 8 meter hoger werd dan voor de uitbarsting in 1946. De druk op de ijsmassa, die de overloop afsloot, werd zo groot dat deze is bezweken. Dit leidde tot een grote stroom water en ijs naar beneden. Deze vloedgolf met grote ijsbrokken heeft twee pijlers van een spoorbrug weggeslagen - een ervan is twee en een halve km verderop teruggevonden - en even verderop ook een verkeersbrug verwoest. Een minuut of 5 nadat dit gebeurd is, kwam de expresstrein van Wellington naar Auckland bij de brug en de locomotief is met 6 van de 10 wagons vele meters lager in de rivier gestort. Er waren 151 slachtoffers te betreuren, een kleine 100 hebben het overleefd.

Terwijl wij naar het nationaal park reden passeerden we een andere hoge spoorbrug. Dit geeft een idee hoe hoog die bruggen soms over een diepe kloof moeten liggen. Inmiddels zijn er allerlei extra maatregelen getroffen om zo’n ramp te voorkomen. Er is veel meer waarschuwingsapparatuur aangebracht. Opvallend is wel dat één meetstation een seismografische uitslag heeft laten zien toen die ijsmassa door de overloop heen brak, maar omdat de andere meetinstrumenten elders geen aardbeving registreerden had men het verband niet gelegd. Het zou overigens weinig geholpen hebben omdat de trein al binnen enkele minuten bij de verwoeste brug was. In 1953 had men nog niet de draadloze communicatiemiddelen die wij vandaag hebben. De treinramp leeft hier nog net zo als de Watersnoodramp bij ons.

In 2011 heeft zich een soortgelijke situatie voorgedaan: ook toen is de ijsmassa bij de natuurlijke overloop plotseling bezweken. De waarschuwingssystemen hebben toen goed gewerkt. Ook de constructie van de nieuwe brug is berekend op zo’n situatie.

  • 12 Maart 2017 - 12:36

    Evert En Hennie:

    Geschiedenisles voor ons Roel. Leuk om te lezen. Jullie hebben al een mooi naslagwerk voor later.
    Geniet nog een weekje. Hier mooi zonnig weertje :)

  • 12 Maart 2017 - 19:15

    Je Vader:

    Nou Roel dat is me wat die dreiging van de vulkanen! Ik doe mijn best om al die namen op de kaart te vinden en dat lukt niet altijd, maar laat het even dagje liggen en probeer het nog eens en met beter succes.
    Toch lijkt mij dat het zuidelijk schiereiland mooier en interessanter was, maar nu kom je ook al die problemen van de aardbeving in het veld te tegen.
    Over een week hopen we jullie weer hier in goede gezondheid te kunnen aantreffen.
    Een prettige week nog en veel plezier.
    je vader

  • 13 Maart 2017 - 21:50

    Toos Slaats:

    Wat een mooie reis en belevenis en wat hebben jullie al veel gezien.
    Voor straks een mooie herinnering. Nog heel veel plezier en een goede reis naar huis.
    Hartelijke groeten Theo en Toos

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Ohakune

Onze droomreis naar Nieuw Zeeland

Wij gaan een rondreis maken door Nieuw Zeeland. We vliegen vanuit Düsseldorf via HongKong naar Auckland in Nieuw Zeeland. We beginnen op het zuidereiland, dus vliegen we nog door van Auckland naar Christchurch. Vanaf Christchurch reizen we met de auto naar Akaroa, Twizel, Te Anau en Fiordland Manapouri. We maken een tweedaagse boottocht door het fjordengebied van Nieuw Zeeland. Vervolgens reizen we via Wanaka en Bruce Bay naar Greymouth. Daar pakken we de Tranz Alpine, een trein met panoramarijtuigen, naar Christchurch.

We blijven even in Christchurch om de stad te bezoeken waar onze zoon Martijn in 2009 zijn stage heeft gedaan. We reizen door naar Kaikoura. Hier staan excursies naar walvissen en dolfijnen op het programma. Dit gebied is in november 2016 door een aardbeving getroffen. Daarbij is o.a. de zeebodem meer dan 2 meter omhoog gekomen! Of de excursies doorgang kunnen vinden is nog onzeker. De haven is nu slechts bij hoogtij bereikbaar voor kleinere schepen.

De hoofdweg ten noorden van Kaikoura is geblokkeerd door vele aardverschuivingen. We moeten een grote omweg maken om in Picton te komen, waar de veerboot vertrekt. Daarom hebben we onderweg een overnachting in Murchison (in de bergen).

Vanuit Picton varen we met de veerboot over naar het Noordereiland naar Wellington. We kunnen even in deze hoofdstad van Nieuw Zeeland rondkijken. Vandaar gaan we naar Kapiti Island, een natuurreservaat, waar we een dag en nacht te gast zijn bij de Maori's.

Dan gaan we naar de laatste 3 bestemmingen van onze reis: Okakune, Taupo en Whitianga. Als de reis er op zit vliegen we vanuit Auckland via HongKong weer terug naar Düsseldorf.

Recente Reisverslagen:

20 Maart 2017

weer thuis

18 Maart 2017

Aan alle mooie dingen komt een einde. Of....

17 Maart 2017

Coromandel

15 Maart 2017

de kracht van water

14 Maart 2017

Maori en geisers
Riet en Roel

Actief sinds 18 Jan. 2017
Verslag gelezen: 359
Totaal aantal bezoekers 13102

Voorgaande reizen:

14 Februari 2017 - 20 Maart 2017

Onze droomreis naar Nieuw Zeeland

Landen bezocht: